Karin Hemerik is Eindhovens Goei Vrouwke

Karin Hemerik krijgt op zaterdag 16 maart 2013 de carnavalsonderscheiding Eindhovens Goei Vrouwke uitgereikt. Zij is jarenlang voorzitter geweest van carnavalsvereniging d’Haone en stond in die hoedanigheid mede aan de wieg van de Malle Maandag Middag en de carnavalsbrunch in de tent op de Markt.

Brandend zand en een verloren land
en een leven vol gevaar
brandend zand berooft je bijna van 't verstand
en dat alles komt door haar

1
Toen den hertog Jan kwam varen,
te peerd parmant, al triomfant,
Na zeven honderd jaren,
hoe zong men t'allenkant;
Harba lorifa, zong den Hertog,
harba lorifa.
na zeven honderd jaren
in dit edel Brabants land.

Het eerste kastje is in 1999 gemaakt. Een aantal Haoneleden voelden zich niet meer zo thuis bij de vereniging. Er was een ander bestuur gekomen met wat andere ideeën. Het nieuwe clubje zou gaan heten: de Neuzen. Met als achterliggende gedachte: allemaal met de neus weer dezelfde kant op.

Ik heb mosselen, mosselen, hele fijne mosselen
Ik heb mosselen, hele fijne mosselen

Hanos

Het restaurant van de Hanos Horeca Groothandel aan de Hurksestraat in Eindhoven is al jaren het bedrijfsrestaurant van C.V. D’Haone. Met name de Raad van Toezicht houdt hier haar tweewekelijkse bijeenkomsten, uiteraard onder het genot van een hapje en een (of meerdere) drankjes, waarbij alle zaken rondom de vereniging èn Lampegat de revue passeren. Zij ontvangen daar ook hun gasten die al dan niet genood aanschuiven.

Een aantal jaren geleden ontstond, uiteraard aan de bar, bij een aantal verstokte Haone leden het idee om een clubje binnen de vereniging te gaan vormen dat de waarden en normen van  de vereniging D’Haone goed in de gaten en in stand wilde gaan houden. Dit omdat men het gevoel had dat dit nodig was, omdat de oudere leden uit het beeld aan het verdwijnen waren en daarmee ook het oorspronkelijke gedachtegoed van D’Haone.

In 1991 ontstaat er binnen d’Haone een groep die de kenmerkende haonekiel wil vervangen door een meer kleurrijke en carnavaleske outfit. Was de gestreepte kiel in 1966 een perfect middel om je te onderscheiden, na zoveel jaar trouwe dienst kan men daar nog nauwelijks van spreken. De zogenaamde Anti-Kielen Brigade * meent dat Eindhoven toe is aan een meer gekostumeerde carnavalsvariant. En waarom zouden d’Haone niet (weer) het voortouw nemen?

Een muts op mijn hoofd, mijn kraag staat omhoog.
Het is hier ijskoud, maar gelukkig wel droog.

De dagen zijn kort hier, de nacht begint vroeg.
De mensen zijn stug, en er is maar een kroeg.

Het enige wat nodig is bij de uitvoering van dit lied, is een aantal zanglustigen en een fiets. Wat is er eenvoudiger dan op een feest met een fiets op te komen en hierover te gaan zingen. Je roept maar een onderdeel van dit rijwiel en er ontstaat spontaan een couplet. Wanneer het refrein ook nog eens ‘lekker’ zingt is het feestlied al gauw een succes. Het is duidelijk dat je de tekst naar eigen believen kunt inkorten of uitbreiden.