Een concert carnavalesk was een nieuw fenomeen. Dit evenement deed in 1982 haar intrede en werd geboren uit de behoefte het carnaval op niveau te brengen. Mede in het kader van Eindhoven 750 jaar Stad werd het een prettig en nieuwe element.

Vers:

We zijn geboren tussen lampen en sigaren,
We wonen in de stad, die bruist van dynamiek,
Maar wat we altijd hebben trachten te bewaren,
Dat is 't Brabants hart en onze feestmuziek.

In de toekomst kijken is en blijft altijd een moeilijke zaak.

Maar gezien de status van de vereniging, een ruime en zelfs nog steeds groeiende ledenomvang, en de recente ontwikkelingen binnen de vereniging, veel nieuwe ‘jongere’ leden en niet te vergeten een inmiddels behoorlijk verjongd bestuur, kunnen we daar zeker positief over zijn.

We zijn het verhaal over d’Haone begonnen in de binnenstad van het nog ‘dorpse’ Oud Eindhoven, kort na de tweede wereldoorlog. In een tijd die open stond voor vernieuwing.

Het beleven van de carnavalsviering in Eindhoven, heeft zich in de loop der jaren verplaatst van de verenigingen die in de zestiger en zeventiger jaren een ongekende bloei kenden, naar het zogenaamde stadscarnaval dat zich concentreert op en rond de Mert.

Maar d’Haone zullen veerkrachtig genoeg blijken te zijn. Ondanks de kleinere schaal waarin ze hun feestjes vieren, dus in aanzienlijk kleinere haonekotten en plekskes.

Het is dinsdagmiddag. Carnaval in het jaar 1989. Er wordt teruggekeken op een zeer geslaagde carnavalsact. Per abuis was de kerstborrel aangekondigd als onderdeel van het carnavalsprogramma. Deze ‘fout’ is de directe aanleiding geweest voor de uitvoering van een prachtig idee. Niet zelden worden dergelijke ingevingen geboren in huize van Kollenburg, simpel omdat Hans van Kollenburg steeds enkele weken voor carnaval jarig is, en het huis steevast vol zit met d’Haone leden.

Beschrijving van het breekpunt midden 80-tiger jaren: d’Haone moeten afscheid nemen van het onbezorgde leven. De groei in het ledenaantal stagneert duidelijk. Ook het bezoek aan de carnavalsfeesten bij d’Haone loopt terug. Op de dinsdagavond is het zelfs ‘uitgestorven’.

In de 70-tiger jaren is Bert Gielissen directeur van Gielissen Stand- en interieurbouw. Aanvankelijk was Bert lid van de Volders - hoewel hij ook vaak rondliep in een kiel van ‘de Meierijse’.

Als vaste bezoeker van de Agora komt hij regelmatig – ook buiten het carnaval om – in contact met (bestuurs-)leden van d’Haone. Fons Roels merkt in dit verband op: ‘Als Bert en Lies in de Agora kwamen, moest je Lies goed bezighouden en regelmatig voorzien van een drankje. Als Lies jou mocht, dan kon je met Bert alles regelen’. Een duidelijke illustratie hoe de combinatie ‘club en werk’ functioneert.

Om lid te kunnen worden van d’Haone, is het in de eerste verenigingsjaren gebruikelijk dat men geballoteerd wordt. Bekend zijn met enkele leden is wel de minste eis, waaraan je geacht wordt te voldoen. Eenmaal lid, wordt je onmiddellijk ingedeeld in een werkgroep of commissie.