Het eerste punt komt o.a. tot uiting bij onze veelvuldige deelnames aan de optocht in Lampegat, waarbij we nagenoeg altijd wel in de prijzen vielen wegens originaliteit en enthousiasme. Ook hebben we aan de wieg gestaan van een groot aantal Lampegatse evenementen en organiseren nog steeds allerlei grootschalige, voor iedereen toegankelijke, evenementen, zoals ons “Haone Boere Bloas Festijn” (hét H.B.B.F.), Elluf-Elluf© en de Lampegatse Gieter Cantus ‘It Giet Aôn’.
Het tweede punt heeft tot gevolg gehad dat we in de loop der jaren inmiddels 11 kapellekes en muziekskes hebben gekend vanuit de vereniging, ieder met zijn of haar eigen aparte inbreng, waarvan “We Kunnen Het Op Z'n Minst Proberen” (#WKHOZMP) de huidige is. En wederom niet zonder succes.
Het derde punt spreekt voor zich. We hebben zelf geen Prins(es), Raad van Elf of Dansmarietjes, alleen een bestuur. Het Lampegat is onze residentie en de Stadsprins(es) onze Prins(es). Wij houden niet van ellenlange speeches of protocollair geneuzel, maar vieren carnaval op een zeer uitbundige, uitgesproken manier.
In de loop der jaren zijn er ook diverse Stadsprinsen uit de Haone gelederen voortgekomen, 8 echte wel te verstaan en nog 11 Stadsprinsen die later bekeerd zijn tot D’Haone.
Naast de eerder genoemde evenementen hebben we ook nog vele sociëteitsavonden en kindercarnaval middagen georganiseerd, muziek gemaakt op scholen en bij gehandicapten, diverse zogenaamde “Doe mer wa shows” geproduceerd, de Boerenmoeshap geserveerd in de stationshal, de talentenjacht “Lampegats Talent” gehouden, meegedaan aan diverse Concerten Carnavalesk, enz. Eigenlijk te veel om op te noemen.
De laatste jaren zijn daar nog onze maandelijkse borrels bijgekomen, in verschillende gelegenheden in de binnenstad.
En niet te vergeten natuurlijk onze eigen jaarlijkse traditie van de HaoneHap: Op bescheiden wijze genieten de leden van de vereniging van een ‘eenvoudige, doch voedzame maaltijd’ op een avond met carnaval. Steevast is het aantal beschikbare plaatsen beperkt tot maximaal 50 à 70 deelnemers, en dat is in ieder geval steeds veel beperkter dan het aantal belangstellenden. Om het een beetje ‘exclusief’ te houden, blijft dat zo, jaar op jaar. Niet het eten zelf, maar de typische ambiance waarin D’Haone zich kunnen en mogen uitleven, maakt het tot een gebeurtenis om naar uit te zien. En dat men gewoonlijk zonder bestek dient te eten, neemt men op de koop toe. Het maakt immers integraal onderdeel uit van het ‘ongebreideld brassen’.
Daarnaast houden we wel een beetje van stuntwerk. Te denken valt daarbij aan onze recordpoging “Dun Grôtste Blaos”, het overnachten in de Schouwburg na het Federatiebal, een geslaagde parodie op het Federatieve carnaval met een echte Federatieve bus en nep “Stadsprins met complete gevolg” en kapel ‘De Tweedracht’, de diverse stunts bij de Prinsenwisselingen op het Federatiebal, de ‘Stone Age’ stunt in de optocht. Ook onze deelname aan de optocht in 2005 met “D’n Kritische Haon’ langs de kant deed veel stof opwaaien. Tot zelfs een schorsing toe.
We zijn ook niet vies van een beetje publiek optreden en publiciteit. Te denken valt daarbij aan de legendarische optredens voor de radio bij “Tussen twaalf en twee’ en bij Omroep Brabant.
En natuurlijk niet te vergeten in 1993 het sfeermakende televisieoptreden bij Mies Bouwman’s “In de hoofdrol” met Seth Gaaikema.
Jaarlijks zet de vereniging een of meerdere personen in het zonnetje, voor bijzondere verdiensten, voor markante bijdragen aan het carnavalsgebeuren, enzovoort. Men wordt in dat geval tot Ere-Haon benoemd. De versierselen die daarbij horen zijn een grote ‘Zilveren Haon’. In de beginjaren waren dat 2 tot maximaal 3 Ere-Haone per jaar. Later is dat teruggebracht tot in principe één Ere-Haon (maar meer dan een kan nog steeds), die een persoon dan wel een groep kan zijn. Een groep krijgt ook één grote ‘Zilveren Haon’, die moet rouleren onder de leden, en voor elk lid van de groep een klein ‘Zilveren Haontje’.
In den beginne waren er Convo’s op papier, daarna heette het ‘Haone Prive’. Ook hadden we toen al enige tijd de ‘Haonegraaf’, die de laatste jaren ook weer gebruikt wordt, nu voor de snelle elektronische berichtgeving via e-mail.
Maar sinds eind jaren ’80 verschijnt er iets heel nieuws om de Haone leden op gezette tijden te voorzien van nieuwsgaring, de Q-kulle-Q, inmiddels de glossy van C.V. D’Haone, met daarin alle zinvolle, maar ook onzin verhalen die je maar kunt bedenken. Inmiddels zijn we anno 2020 bij jaargang 31 aanbeland.
Over al deze zaken, en nog veel meer, kun je uitgebreid lezen en de bijbehorende foto’s en video’s bekijken, elders op deze HAONEPEDIA.
En, last but not least, moeten we zeker vermelden dat nog steeds bij D’Haone de volgende stelling van toepassing is:
Haone! Vraag niet wat de Haone voor u kan doen.
Vraag liever wat u voor de vereniging kunt doen!
Foto galerijen
- 1986-02-11 FEC-prijs (de gouden Rommelpotter)
