Sinds 1984 hebben ZWO de Makrele het genoegen om haast onafgebroken deel te nemen aan het Haone Boere Blaos Festijn. Dit resulteerde, volgens onze analen althans, in maar liefst 24 deelnames.
In de loop van het 28 jarige bestaan van ZWO de Makrele hebben we als bandje aan menig kapellenfestival deelgenomen. In vrijwel alle gevallen was zo’n deelname maar eenmalig. Dit om uiteenlopende redenen, zoals het feit dat het niet gezellig was of omdat er een oneerlijke jury zat. Zo niet het H.B.B.F., hier hebben wij ons altijd thuis gevoeld, en nog steeds gaan wij jaarlijks met veel plezier naar het Stadspaviljoen.

De deelnames aan het H.B.B.F. leverde ook een warme band op met C.V. d’Haone, een band die we tot op de dag van vandaag hebben. Vele keren kregen we een uitnodiging om tijdens de carnavals maandagavond te spelen. Dit leverde onvergetelijke feesten op onder het Parktheater, in de Agora en in café Palermo.

De mooiste deelname aan het H.B.B.F. was voor mij persoonlijk niet een van de keren dat wij het festival winnend afsloten, maar de keer dat ik mijn huidige vrouw Liesbeth van Lijf tegen kwam. Het was in 1985 toen ik als broekie meeging met de band. Ik was net aspirant lid en mocht mee naar het H.B.B.F., waar ZWO de Makrele het jaar daarvoor hun eerste opwachting maakte.
Vrijwel direct vielen mij twee enorm enthousiaste meiden op, namelijk Liesbeth en haar onafscheidelijke vriendin Mireille. Het was daar liefde op het eerste gezicht, en na een jaartje schrijven, kregen we vaste verkering en de rest is historie ….

Zo is het dat het H.B.B.F. en C.V. d’Haone altijd een speciale plek bij ZWO de Makrele, en bij mij in het bijzonder, in het hart zullen blijven hebben.
In 2009 ontvingen wij als band de ‘Ere-Haon’. Met die onderscheiding werd ook vanuit C.V. d’Haone de goede relatie onderstreept.
Ik denk niet dat veel bandjes, in elk geval van buiten Eindhoven, zich Ere-Haon mogen noemen.

Eindhoven, 2010