Na haar studie psychologie begon Mary een eigen praktijk als psychotherapeute. Samen met haar man raakte ze betrokken bij de huwelijksscholen van de NVSH. In 1962 werd zij gevraagd de nieuwe voorzitter te worden. Ze was niet uit op een bestuurlijke functie, ze rolde er in. In een tijd dat voorbehoedsmiddelen nog niet vrij verkrijgbaar waren en seksuele voorlichting in het openbaar onbespreekbaar was, kreeg zij het voor elkaar taboes als geboorteregeling, abortus en homofilie op tv bespreekbaar te maken.

Jan Swinkels nodigde Mary uit voor het het 11^e van de 11^e feest van d’Haone dat in 1967 gehouden worden in zaal Limburgia aan de Eindhovense markt. Alphons Dassen maakte zich echter grote zorgen. Mary Zeldenrust was bepaald niet onomstreden in het veelal nog Rooms Katholieke zuiden. Bovendien vond Alphons dat carnaval geen podium moest bieden aan expliciete maatschappelijke statements. En zeker niet dat de suggestie gewekt zou worden, dat d’Haone, als vereniging, inhoudelijk achter de ideeën van Mary en haar NVSH zou staan. Maar, omdat het bestuur inmiddels de uitnodiging richting Mary bevestigd had, ging Alphons uiteindelijk akkoord.

Toen het Eindhovens Dagblad lucht kreeg van het op handen zijnde opreden van Mary, werd Ferry Snepvangers gebeld door een journalist van de krant. ‘Hoe durven jullie dit te doen, in het katholieke zuiden; Wel bijzonder gewaagd.....!’

In de dagen die volgden kreeg Alphons veel telefoontjes van meisjes, die lieten weten dat ze niet naar het feest zouden komen, als het optreden van Mary door ging. De meisjes werden daarbij overduidelijk gesouffleerd door hun ouders.

Desondanks zat zaal Limburgia stampvol tijdens het feest. Gewoon als vanouds. Toen Mary dan eindelijk binnenkwam, hing er een wat ongemakkelijke sfeer in de zaal. Mary opende haar toespraak met de opmerking dat haar man een gewoon arts is, en niet de in 1967 bekende lijkenpikker (red. de patholoog-anatoom dr. Jan Zeldenrust). De zaal ontspande...

Mary hield een buitengewoon geestig verhaal en eindigde haar bijdrage met het optillen van een grote pot pillen. De zaal werd stil... heel stil. De spanning was opeens te snijden. ‘Graag overhandig ik deze pot met pillen aan de voorzitter. Ik denk dat ze hard nodig zullen zijn met carnaval. Deze vitamine-C pillen’. Het publiek haalde opgelucht adem. Ook Mary ontving de Zilveren Haon, toen zij tot Ere-Haon geridderd werd.

Later bleek dat tijdens de toespraak van Mary, door enkele Haoneleden pepermuntjes werden uitgedeeld onder de aanwezige meisjes, met daarbij de opmerking dat ze een gratis anticonceptiepil kregen.